προστελεύω

και προφτελεύω Ν

διαρκώ, διατηρούμαι («δεν τού προστελεύει τίποτε»).

[ΕΤΥΜΟΛ. < προσ-* + τελεύω «τελειώνω σώνομαι» και ως μεταβατικό «εξαντλώ»].